Οι άλλοι ballούρδοι...

Θεάματα παντού, άρτος πουθενά.

Κάθε Σαμαράς και το «όπλο» του.

Η «εξέλιξη» του Πασόκου.

Η «εξέλιξη» του Έλληνα.

Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα;

Εσείς πού ΔΕΝ κλείσατε φέτος διακοπές;

(Original playmobil photo by Dany Chan.)

Make your own SUN.

(Based on Paul Kuczynski's art.)

Ο έρωτας στα χρόνια του μνημονίου.

Love in the time of memorandum.

Με την ελπίδα μια μέρα να ξυπνήσουν...

Παγκόσμια ημέρα Προσφύγων.

World Refugee Day.

No goalkeepers in Brazil.

Only lifekeepers...

Βυζγιά.

Περιμένοντας την ανάπτυξη...

Opium of the people.

(Based on SORO's drawing.)

Sky is the limit, daddy says.

Ημέρα του Πατέρα.

Father's Day.

One struggle to clean them all.

Venceremos.

Και τώρα ένα σύνθημα που όλους μας ενώνει:

Unrest in peace.

Η Ελλάδα της κρίσης με playmobil.

Ο Νίκος Παπαδόπουλος είναι ο δημιουργός της σελίδας Plasticobilism, όπου αναπαρίστανται μέσω φωτογραφιών διάφορες πτυχές της καθημερινότητας στην Ελλάδα της κρίσης. Πρωταγωνιστές αυτού του εμπνευσμένου project είναι τα Playmobil! O Νίκος γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη, έχει τελειώσει ένα διδακτορικό στην αστρονομία και τα τελευταία χρόνια ασχολείται επαγγελματικά με τη σεναριογραφία.

 http://popaganda.gr/ellada-tis-krisis-playmobil/

Ένας χρόνος απ' το ΜΑΥΡΟ ΙΙ

Ώρα να εισβάλλουμε εμείς στη χούντα.

Ένας χρόνος απ' το ΜΑΥΡΟ.

Φωτιά και τσεκούρι στους ασφαλισμένους.

Τσεκούρι και φωτιά στα άνεργα σκυλιά.

Ανασχηματισμός.

Ο θεός της μπάλας.

Και το δόγμα του.

Τρομακτικός εισβολέας.

Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει.

In the end, there will be gold, bones and cockroaches.

SAVE SKOURIES!

World Environment day (my ass).

Plasticobilism.

To Plasticobilism το παρακολουθώ εδώ και καιρό και πάντα είχα την απορία πως ξεκίνησε αυτή η ιδέα και ποιος κρύβεται πίσω από τις πρωτότυπες αναπαραστάσεις της πραγματικότητας μέσα από ένα αθώο παιχνίδι της παιδικής μας ηλικίας.

Ο Νίκος Παπαδόπουλος aka Plasticobilism μίλησε στο Alternactive και μας ανέφερε ότι η ιδέα ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2013 και αφορμή ήταν ένα παιχνίδι με τον γιο του στο οποίο αναπαράστησε με playmobil τον τρόπο που κοιμούνται οικογενειακώς τα βράδια στο κρεβάτι. Αυτή η αναπαράσταση και η απόδοση συγκεκριμένων ρόλων στις φιγούρες των playmobil του έδωσε την ιδέα να το γενικεύσει σε σκηνές που αφορούν την κοινωνία μας, ειδικά αυτή την περίοδο που δοκιμάζεται τόσο σκληρά.

 http://alternactive.gr/plasticobilism/

Tank Man.

Άνθρωπος κρατώντας τα ψώνια της ημέρας στέκεται ατρόμητος
μπροστά στον ολοκληρωτισμό.

25 χρόνια μετά κανείς δεν ξέρει ποιος ήταν.

Θα μπορούσε να είναι ο καθένας από μας.

Εσύ τι μπορείς να κάνεις με τα ψώνια στα χέρια;

Mother and Son (of a bitch).

Green is the only gold.

SAVE SKOURIES.

We are all migrants.

No! Fanzine.

Μία από τις μεγαλύτερες τιμές που μου έχουν συμβεί από τη μέρα που ξεκίνησε αυτή η ιστορία με τα playmobil, είναι αυτή εδώ.

Κάποιοι απίστευτοι Ισπανοί, Βάσκοι συγκεκριμένα, μου παρουσιάζουν το απίστευτης αισθητικής ηλεκτρονικό (προς το παρόν) περιοδικό τους και μου ζητούν να με φιλοξενήσουν σε αυτό ως τον καλλιτέχνη του μήνα. Η χαρά μου ήταν απίστευτη, ειδικά όταν είδα τη δουλειά των υπόλοιπων καλλιτεχνών που είχαν φιλοξενήσει στα προηγούμενα τεύχη τους.

Το αποτέλεσμα είναι αυτό:
Y desde Grecia con amor, y denuncia social, nos llega la portada del genial fotógrafo Nikos Papadopoulos, artista invitado de este mes.

http://issuu.com/nofanzine/docs/nofanzinemayo2014

Μπορεί να μην καταλαβαίνω λέξη ισπανικά, και ακόμα περισσότερο βασκικά, αλλά η αισθητική τους με αφήνει τουλάχιστον εντυπωσιασμένο.

Το συγκεκριμένο εξώφυλλο είναι η τελευταία φωτογραφία που είχα τραβήξει αποχαιρετώντας το 2013. Με το διαφανές τους λογότυπο πάνω αριστερά σχηματίστηκε, χωρίς μάλλον να το αντιληφθούν ούτε οι ίδιοι, μια γερμανική σημαία μέσα σ’ αυτό το εμφατικό ΝΟ!

Δεν θα μπορούσε να βγει τίποτα πιο ξεκάθαρο από αυτό.

Τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου και πιο συγκεκριμένα τον ευγενέστατο και πανέξυπνο Ibai Idoeta για τις πολύ εύστοχες ερωτήσεις του.

Ανάληψη κοινωνικού παραμερίσματος.

(Copied from real, cruel, greek life.)